تو رو با همه کاستی
اشکهای یواشکی
شب و روزی بی هدف
لحظه های الکی
ساعت های پرسئوال
دلخوشی ها توخیال
حسرت پرنده دل
که نداره پرو بال...
عجب سالی بود....
?? دی روز تولدم.
یه سال دیگه هم از عمرم گذشت. نمی دونم چقدر از فرصت های سالی که گذشت استفاده کردم.
اما می دونم خیلی هاش هدر رفت.امیدوارم به لطف خدا قدر فرصت های امسال رو بدونم.
انتظار......
باید منتظر بمونم با اینکه می دونم انتظار خیلی سخته...اما ارزششو داره....
هوای تازه می خوام...
هوای تازه می خوای
نگاه بی بهونه
خود خود صداقت
جواب عاشقونه
یه حرف راستی راستی
ازته دل می خواستی
اون که بسازه از نو
تو رو با همه کاستی...
همانطور که امواج دریا به سمت ریگهای ساحل روانه اند
دقایق عمر ما همچنان با شتاب رو به پایانشان می روند و هرکدام جای خود را با آن که جلوتر
می رود عوض می کنند و همه با رنج و تلاش پی درپی به جلو می روند.
تولد وقتی به دریای بی کرانه روشنایی قدم می نهدچهار دست و پا خود را به بلوغ می کشاند ، با بلوغ به اوج خود می رسد ، کسوف و خسوف های کج و بدخواه بادرخشندگی اوبه جنگ و مبارزه برمی خیزند
و زمان که عطا کرده و ارزانی داشته است اکنون عطا و هدیه خود را درهم و پریشان می کند
زمان شادابی و شکوفایی را که بر سر جوانی نهاده بود فلج می سازد ، و برپیشانی زیبائی خطوط موازی حفر می کند.
زمان از نوادر و گلچین راستین طبیعت تغذیه می کند و خود را می پروراند و هیچ چیز برپای نمی ایستد مگر برای آنکه زمان با داس اش آن را درو می کند.
معهذا تا زمان و ایامی که در امید و انتظار است شعر من برپای خواهد ایستاد و علی رغم دست بی رحم روزگار ارزش تو را خواهد ستود.