ساحل

سهراب سپهری در شعر بلند و زیبای «صدای پای آب» میگه:"دیده ام در تب گاهی/ماه می آید به زمین..."
یادمه روزی(شاید هم شبی!)که تب شدیدی داشتم و کارم به هذیون گویی کشیده بود،خودم رو احساس میکردم که در حال گذری بسیار سریع از یک تونل بلند،بی انتها و تا حدودی ترسناک هستم.....تونلی که زمان نام داره!سرعت حرکتم توی اون تونل اونقدر زیاد بود که وحشت همه وجودم رو گرفته بود!دوست داشتم داد بزنم که نگه دار لعنتی....وایسا......وایسا دنیا...وایسا دنیا....من میخوام پیاده شم!!!اما حتی یک ذره هم از سرعتم کاسته نمیشد.......!

فیزیک دانها سه بُعد رو برای دنیای ما تعریف کردن:طول،عرض و ارتفاع اما فیزیک نوین- که گاهی به غلط ازش با عنوان فیزیک کوانتوم هم یاد میشه،با اینکه دو مقوله کاملاً جداگانه هستن! - اعتقاد داره که ابعاد هستی بدون احتساب بُعد زمان،بسیار ناقص،الکن و گنگ هستن.....!

زمان چیه؟آیا زمان یک کمیت ثابته که برای همه مخلوقات خدا،یک تعبیر واحد داره و بدون وابستگی به دید ناظر،در گذره و برای خودش کاملاً مستقل از ما در حال گذشتنه؟اگر اینطور باشه به نوعی عدل خداوند زیر سوال میره!!!

پروانه ها،سوسک ها،عنکبوت ها و خلاصه حشرات(وحتی حیوانات!)زیادی هستن که طبق تعریفی که انسان از زمان داره،عمر بسیار کوتاهی دارن.مثلاً پروانه ای هست که صبح متولد میشه و شب میمیره!از اونطرف هم موجوداتی هستن که عمری بسیار فراتر از عمر ما دارن.مثلاً میگن کلاغ 300 سال عمر میکنه و عمر لاک پشت تا 500 سال هم میرسه!

آیا همه این موجودات زمان رو به یک صورت و کیفیت احساس میکنن؟آیا پروانه ای که فقط یک صبح تا شب فرصت زندگی داره،همون احساس و درکی رو از زمان داره که من و تو داریم؟؟؟؟!!!اگر اینطوره که .......!آیا موشی که عمرش سه ماهه و این سه ماه رو «یک عمر» تلقی میکنه،نباید درکی رو از این سه ماه داشته باشه که من و تو از شصت،هفتاد سال عمرمون داریم؟

من فکر میکنم یک روز،برای اون پروانه که تمام عمرش 24 ساعته معنا و مفهومی کاملاً متفاوت و مغایر با اونچه ما از یک شبانه روز داریم،داره!24 ساعت اون باید اندازه 70 سال ما طول بکشه.نگاه اون باید به گونه ای باشه که از این 24 ساعت به اندازه 70 سال ما لذت ببره!وگرنه عدالت الهی نقص پیدا میکنه....

زمان میگذره.بدون اینکه از ما سوال بشه که آیا دوست دارین زمان بگذره؟زمان میگذره و ما،اندک اندک کاهیده میشیم.پیر میشیم و کم کم از بین میریم.....هیچ راه گریزی هم از این قانون لعنتی کثیف نیست.....

و حالا عید از راه میرسه.سالی تازه که همونطوریکه در پست قبلی گفتم یه قرارداد - شاید مسخره - است که آدمها موقعیت زمانیشون رو گم نکنن.ماهم باید برای رسیدن این موعد قراردادی شادی کنیم،به همدیگه عیدی بدیم و.....!اما تا حالا از خودت پرسیدی که چرا...؟؟؟؟؟

واقعاً زمان چیه؟؟؟؟؟!!!!!!